Lasser Paul al 40 jaar aan KEMI verbonden
Lasser Paul al 40 jaar aan KEMI verbonden
Hij kwam binnen in ‘de gouden tijden’ en werkt nu alweer bijna 40 jaar bij KEMI: Paul (59). Al snel werd hij lasser en inmiddels kan hij alles lassen wat voorbij komt. Als er iemand is die weet hoe het werken bij KEMI is, dan is hij het wel. De hoogste tijd dus om deze trouwe collega aan het woord te laten.
Hoe ben je bij KEMI terechtgekomen?
“Ik heb hiervoor nog wel iets gedaan in de metaal, maar kwam hier op mijn negentiende binnen. Mijn moeder was een Riethovense en het was hier echt ‘ons kent ons’. Ze zei: ‘Het zijn goede mensen, ga daar maar solliciteren’. Ik ging op mijn bromfietsje naar het werk, kwam binnen in de gouden tijden waarin er werk in overvloed was en ben nooit meer weggegaan.”
Wat voor werk heb je in al die jaren gedaan?
“Eerst ben ik begonnen met puntlassen. Het TIG-lassen voor verfijnder werk heb ik hier helemaal moeten leren. Daar heb ik intern cursussen voor gevolgd. Ik werk met alle soorten metaal, maar het liefst met rvs en staal. We hebben heel divers werk. Van het maken van sigarettenautomaten tot steigers. Het mooiste was het maken van koffieautomaten: van niks tot een compleet eindproduct.”
Je kwam binnen als jongere en bent nu één van de ervaren mannen. Hoe is het werken in het team nu?
“In het begin hadden we veel jongens direct van school. Dat is nu minder. Al hadden we laatst een BBL-leerling en die jongen kon goed lassen! Het is soms hard werken, maar overal moet je werken. We zijn op de lasafdeling met zo’n zeven mensen. We werken veel zelfstandig, maar soms steken we de koppen bij elkaar, overleggen even, kijken bij elkaar hoe iemand iets heeft gedaan. Er werken nu ook anderstalige collega’s, ook een dame. De meesten spreken een aardig woordje Nederlands en ik red me ook met Engels.”
Wat blijft je bij van de bijna 40 jaar werken bij KEMI?
“Ik ben niet zo van de hoogtepunten vieren en van de poespas. Ja 12,5 jaar en 25 jaar in dienst waren wel mijlpalen en dat zal 40 jaar ook zeker zijn. Ik heb wel mijn vrouw hier leren kennen. We hebben 22 jaar aan carpoolen gedaan, maar inmiddels werkt ze op de expeditie en mag zij later beginnen. En ik mag iets eerder stoppen. Op het werk zelf spreken we elkaar niet veel hoor.”
Hoe ziet jouw toekomst eruit?
“Ik wil wel tot mijn pensioen hier blijven. Als het allemaal lukt natuurlijk. Ik word er niet jonger op, maar in mijn bovenkamer werkt het nog allemaal goed. Ik leer de laatste jaren wel om bepaalde dingen aan anderen over te laten, ik hoef niet meer alles in de bibliotheek in mijn hoofd op te slaan. Ik hoop gewoon gezond oud te worden. Lekker te genieten van mijn oldtimer die ik al 34 jaar bezit. Naast mijn werk doe ik ook aan fitness. Ook samen met mijn vrouw. Al bijna dertig jaar bij dezelfde sportschool. Ja ook daarin ben ik trouw.”
